افزودنی های کاهنده آب به سه گروه اصلی و هر گروه نیز بسته به خواص جانبی خود به دسته های دیگری تقسیم می شوند.
روان کننده های بتن که نخستین گروه کاهنده های آب هستند و کاربرد آنها از دهه 1930 میلادی آغاز شده است بسته به خواص جانبی خود و بر اساس استاندارد ASTM C494 به دسته های زیر تقسیم می شوند.
روان کننده معمولی (Type A)
روان کننده کندگیر (Type D)
روان کننده زودگیر (Type E)
روان کننده معمولی (Type A)
روان کننده کندگیر (Type D)
روان کننده زودگیر (Type E)
روان کننده ها در بسیاری از پروژه های کوچک و بزرگ و به ویژه در بتن های حجیم مانند بدنه سدها و تولید قطعات بزرگ بتنی به کار می روند و می توان آنها را پر مصرف ترین کاهنده های آب به شمار آورد. روان کننده ها در مقادیر مصرف متعارف مقدار آب اختلاط بتن را 5 تا 12 درصد کاهش می دهند و در مقادیر مصرف زیاد ممکن است تاثیرات جانبی همچون کندگیری بیش از اندازه یا هوازایی داشته باشند. به همین دلیل دامنه مصرف روان کننده ها محدود است. روان کننده های بتن با نام های plastisizer یا کاهنده آب عرضه و مصرف می شوند.مطالب خواندنی : افزودنی های کندگیر کننده در بتنفوق روان کننده هافوق روان کننده ها دومین گروه کاهنده های آب هستند و از دهه 1950 مورد استفاده قرار گرفته اند.
فوق روان کننده ها که دومین گروه کاهنده های آب هستند از دهه 1950 مورد استفاده قرار گرفته اند. فوق روان کننده ها بر اساس استانداردهای ASTMC494 & C1017 به دو دسته تقسیم می شوند.
فوق روان کننده معمولی (ASTM C494: Type F)
فوق روان کننده کندگیر (ASTM C494: Type G)
فوق روان کننده ها در مقادیر مصرف متعارف مقدار آب اختلاط بتن را 12 تا 25 درصد کاهش می دهند و نسبت به روان کننده ها تاثیرات جانبی کمتری دارند. ولی برخی از آنها در مقادیر مصرف بیش از اندازه موجب کندگیری یا هوازایی می شوند.
نکته: در مقادیر مصرف بیش از اندازه فوق روان کننده ها در مخلوطهای بتن با دانه بندی نامناسب، ممکن است جدا شدگی و آب انداختگی افزایش یابد.فرا روان کننده هافرا روان کننده ها سومین گروه از کاهنده های آب هستند که از دهه 1990 میلادی مورد استفاده قرار گرفته اند و با نام فوق روان کننده توانمند یا ابر روان کننده نیز شناخته می شوند. فرا روان کننده ها مقدار آب اختلاط بت را بیش از 25 درصد کاهش می دهند و نسبت به روان کننده ها و فوق روان کننده ها تاثیرات جانبی کمتری دارند. عموما فرا روان کننده ها در مقادیر مصرف کم تاثیر روان کنندگی بیشتری نسبت به فوق روان کننده ها (در قدار مصرف یکسان) دارند. ویژگی های منحصر به فرد این گروه از روان کننده ها از جمله تولید بتن های توانمند، خودتراز، خودمتراکم و با مقاومت های خیلی زودرس و خیلی زیاد از یک سو و صرفه جویی در انرژی مصرفی، کاهش هزینه های اجرایی و سازگاری زیست محیطی از سوی دیگر باعث گسترش روزافزون کاربرد آنها در کشورهای مختلف جهان شده است.
فوق روان کننده کندگیر (ASTM C494: Type G)
فوق روان کننده ها در مقادیر مصرف متعارف مقدار آب اختلاط بتن را 12 تا 25 درصد کاهش می دهند و نسبت به روان کننده ها تاثیرات جانبی کمتری دارند. ولی برخی از آنها در مقادیر مصرف بیش از اندازه موجب کندگیری یا هوازایی می شوند.
نکته: در مقادیر مصرف بیش از اندازه فوق روان کننده ها در مخلوطهای بتن با دانه بندی نامناسب، ممکن است جدا شدگی و آب انداختگی افزایش یابد.فرا روان کننده هافرا روان کننده ها سومین گروه از کاهنده های آب هستند که از دهه 1990 میلادی مورد استفاده قرار گرفته اند و با نام فوق روان کننده توانمند یا ابر روان کننده نیز شناخته می شوند. فرا روان کننده ها مقدار آب اختلاط بت را بیش از 25 درصد کاهش می دهند و نسبت به روان کننده ها و فوق روان کننده ها تاثیرات جانبی کمتری دارند. عموما فرا روان کننده ها در مقادیر مصرف کم تاثیر روان کنندگی بیشتری نسبت به فوق روان کننده ها (در قدار مصرف یکسان) دارند. ویژگی های منحصر به فرد این گروه از روان کننده ها از جمله تولید بتن های توانمند، خودتراز، خودمتراکم و با مقاومت های خیلی زودرس و خیلی زیاد از یک سو و صرفه جویی در انرژی مصرفی، کاهش هزینه های اجرایی و سازگاری زیست محیطی از سوی دیگر باعث گسترش روزافزون کاربرد آنها در کشورهای مختلف جهان شده است.
